นักวิทยาศาสตร์พบเกลียวทั่วไปที่เชื่อมโยงคอนเดนเสทแก้วสีกึ่งอะตอมกับหลุมดำขนาดใหญ่

ลำดับระดับสูงใน CGC และหลุมดำนั้นขับเคลื่อนโดยแต่ละระบบบรรจุใน "ข้อมูล" ควอนตัมจำนวนสูงสุดเท่าที่จะเป็นไปได้เกี่ยวกับคุณลักษณะของอนุภาค ซึ่งรวมถึงการกระจายเชิงพื้นที่ ความเร็ว และแรงรวม ข้อ จำกัด ดังกล่าวเกี่ยวกับเนื้อหา "ข้อมูล" เป็นสากล ซึ่งหมายความว่าการวิจัยชี้ให้เห็นว่าวิทยาศาสตร์ข้อมูลควอนตัมสามารถให้หลักการจัดระเบียบใหม่สำหรับการทำความเข้าใจระบบที่แตกต่างกันอย่างกว้างขวางเหล่านี้ ความสอดคล้องทางคณิตศาสตร์ระหว่างระบบเหล่านี้ยังหมายความว่าการศึกษาแต่ละระบบสามารถปรับปรุงความเข้าใจของเราเกี่ยวกับระบบอื่นๆ สิ่งที่น่าสนใจเป็นพิเศษคือการเปรียบเทียบคลื่นกระแทกจากแรงโน้มถ่วงในการรวมตัวของหลุมดำกับคลื่นกระแทกกลูออนในการชนกันของนิวเคลียร์ นักวิทยาศาสตร์ศึกษาแรงที่รุนแรงในการชนกันของนิวเคลียร์ ตัวอย่างเช่น ที่ Relativistic Heavy Ion Collider ซึ่งเป็นโรงงานของผู้ใช้พลังงานของ Department of Energy นิวเคลียสของอะตอมที่ถูกเร่งความเร็วให้ใกล้เคียงกับความเร็วแสงกลายเป็นผนังหนาแน่นของกลูออนที่รู้จักกันในชื่อแก้ว แม่สี คอนเดนเสท (CGC) เมื่อนิวเคลียสชนกัน CGC จะวิวัฒนาการเพื่อสร้างของเหลวเกือบสมบูรณ์แบบของควาร์กและกลูออน ซึ่งเป็นองค์ประกอบพื้นฐานที่ประกอบกันเป็นสสารที่มองเห็นได้ทั้งหมด แม้ว่าแรงที่แข็งแกร่งจะทำงานในระดับอนุอะตอม แต่การวิเคราะห์ล่าสุดโดยนักวิทยาศาสตร์ที่มหาวิทยาลัยลุดวิกแม็กซิมิเลียนแห่งมิวนิก สถาบันมักซ์พลังค์สำหรับฟิสิกส์ และห้องปฏิบัติการแห่งชาติบรูคฮาเวนแสดงให้เห็นว่า CGC มีลักษณะร่วมกับหลุมดำ กลุ่มกราวิตอนขนาดมหึมาที่ออกแรงโน้มถ่วงไปทั่ว จักรวาล. อนุภาคที่มีปฏิสัมพันธ์กับตนเองทั้งสองชุดดูเหมือนจะจัดระเบียบตัวเองในลักษณะที่เป็นไปตามขีดจำกัดสากลของจำนวนเอนโทรปีหรือความผิดปกติที่สามารถมีอยู่ในแต่ละระบบ การโต้ตอบทางคณิตศาสตร์นี้ชี้ให้เห็นความคล้ายคลึงกันระหว่างการก่อตัวของหลุมดำ การทำให้ร้อน และการสลายตัว และสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อผนังของกลูออนชนกันในการชนกันของนิวเคลียร์ด้วยความเร็วเหนือสัมพัทธภาพ ใกล้กับความเร็วแสง ขีดจำกัดของเอนโทรปีที่ขับเคลื่อนการติดต่อนี้เกี่ยวข้องกับการบรรจุข้อมูลสูงสุด ซึ่งเป็นคุณลักษณะสำคัญของวิทยาศาสตร์ข้อมูลควอนตัม (QIS) ดังนั้น QIS อาจแจ้งเพิ่มเติมให้นักวิทยาศาสตร์เข้าใจเกี่ยวกับกลูออน กราวิตอน CGC และหลุมดำ วิธีการนี้อาจพัฒนาการออกแบบคอมพิวเตอร์ควอนตัมที่ใช้อะตอมเย็นเพื่อจำลองและตอบคำถามเกี่ยวกับระบบที่ซับซ้อนเหล่านี้