หุ่นยนต์ซอฟต์ตรวจพบความเสียหาย รักษาตัวเอง

ร็อบ เชพเพิร์ด รองศาสตราจารย์ด้านวิศวกรรมเครื่องกลและการบินและอวกาศ กล่าวว่า "ห้องปฏิบัติการของเราพยายามทำให้หุ่นยนต์มีความทนทานและว่องไวมากขึ้นอยู่เสมอ ดังนั้นพวกมันจึงทำงานได้นานขึ้นด้วยความสามารถที่มากขึ้น" “หากคุณปล่อยให้หุ่นยนต์ทำงานเป็นเวลานาน พวกมันจะสร้างความเสียหายสะสม แล้วเราจะปล่อยให้พวกมันซ่อมแซมหรือจัดการกับความเสียหายนั้นได้อย่างไร” ห้องปฏิบัติการหุ่นยนต์ออร์แกนิคของ Shepherd ได้พัฒนาเซ็นเซอร์ไฟเบอร์ออปติกแบบยืดได้สำหรับใช้ในหุ่นยนต์ที่อ่อนนุ่มและส่วนประกอบที่เกี่ยวข้อง ตั้งแต่ผิวหนังไปจนถึงเทคโนโลยีที่สวมใส่ได้ เพื่อให้การรักษาตัวเองทำงานได้ Shepard กล่าวว่าขั้นตอนแรกที่สำคัญคือหุ่นยนต์ต้องสามารถระบุได้ว่ามีบางอย่างที่ต้องแก้ไข ในการทำเช่นนี้ นักวิจัยได้บุกเบิกเทคนิคที่ใช้เซ็นเซอร์ไฟเบอร์ออปติกร่วมกับไฟ LED ที่สามารถตรวจจับการเปลี่ยนแปลงเล็กน้อยบนพื้นผิวของ หุ่นยนต์ เซ็นเซอร์เหล่านี้รวมกับยูเรียอีลาสโตเมอร์โพลียูรีเทนที่รวมพันธะไฮโดรเจนเพื่อการรักษาอย่างรวดเร็ว และการแลกเปลี่ยนซัลไฟด์เพื่อความแข็งแรง ผลลัพธ์ที่ได้คือ SHeaLDS ซึ่งเป็นเส้นนำแสงที่รักษาตัวเองได้สำหรับการตรวจจับแบบไดนามิก ให้หุ่นยนต์นุ่มที่ทนทานต่อความเสียหายที่สามารถรักษาตัวเองจากบาดแผลที่อุณหภูมิห้องโดยไม่มีการแทรกแซงจากภายนอก เพื่อสาธิตเทคโนโลยีนี้ นักวิจัยได้ติดตั้ง SHeaLDS ในหุ่นยนต์ที่มีลักษณะนิ่มคล้ายปลาดาวสี่ขา และติดตั้งระบบควบคุมป้อนกลับ จากนั้น นักวิจัยได้เจาะขาข้างหนึ่งของมัน 6 ครั้ง หลังจากนั้นหุ่นยนต์ก็สามารถตรวจจับความเสียหายและรักษาบาดแผลแต่ละชิ้นได้เองในเวลาประมาณ 1 นาที หุ่นยนต์ยังสามารถปรับเปลี่ยนการเดินได้เองตามความเสียหายที่สัมผัสได้ แม้ว่าวัสดุจะแข็งแรง แต่ก็ไม่สามารถทำลายได้ "พวกมันมีคุณสมบัติคล้ายกับเนื้อมนุษย์" เชพเพิร์ดกล่าว "คุณรักษาได้ไม่ดีนักจากการเผาไหม้หรือจากสิ่งที่เป็นกรดหรือความร้อน เพราะนั่นจะทำให้คุณสมบัติทางเคมีเปลี่ยนไป แต่เราสามารถรักษาบาดแผลได้ดี" Shepherd วางแผนที่จะรวม SHeaLDS เข้ากับอัลกอริธึมการเรียนรู้ของเครื่องที่สามารถจดจำเหตุการณ์ที่สัมผัสได้เพื่อสร้าง "หุ่นยนต์ที่ทนทานมากซึ่งมีผิวหนังที่สามารถรักษาตัวเองได้ แต่ใช้ผิวหนังเดียวกันเพื่อให้รู้สึกถึงสภาพแวดล้อมเพื่อให้สามารถทำงานต่างๆ ได้มากขึ้น"